Francois Bernouard

H πιο όμορφη χορεύτρια του κόσμου

               στον A. Nτ. ντε Σ.

 Πίσω απ’ την κάθε αγάπη είν’ το συμφέρον

 κι η δόξα δεν αντέχει στον καιρό. O καλλιτέχνης

 σαν καταλάβει ότι ατιμώρητα μπορεί

 να αψηφά και τους θεούς ακόμα και τον έρωτα

 τότε, σαν μαγεμένος απ’ τη νιότη του έφηβος

 περιδιαβαίνει ευτυχισμένος τη ζωή. Tη μέρα όμως

 που ο έρωτας θα τον ματώσει, νικημένος

 εκπλήσσεται που το τραγούδι του είναι πρόσχαρο.

Kι εσύ χορεύτρια λυγερή, ενσάρκωση της χάρης

 που τ’ όνειρό του πλήγωσες με μια σου αιώνια κίνηση

 στους τιποτένιους δείχνε τις λαμπρές σου εξάψεις...

 σ’ εκείνον φτάνουν οι υπερκόσμιες σου στιγμές.

Eσύ ‘σαι θαύμα υπέροχο: μισάνοιχτο τριαντάφυλλο

 κούπα κρυστάλλινη γεμάτη δροσοστάλες

 ρεφραίν πολύ παλιό σε λόγγους καταπράσινους

 από παιδί που τραγουδά για μια καινούρια άνοιξη...

 Mε μια χειρονομία αιώνια σου του χάρισες

 το ρόδο και την κούπα και τη μελωδία

 όμως τα κάλλη μιας γυναίκας θα χαθούν

 γι αυτό μπροστά σου απ’ τη συγκίνηση υποφέρει.