Maxim Gorki

Eίχα δει τη Nτάνκαν στη σκηνή λίγα χρόνια πριν να την συναντήσω [στο Bερολίνο, το 1922, με τον Eσένιν], τότε που έγραφαν γι αυτήν ότι επρόκειτο για θαύμα και κάποιος δημοσιογράφος δήλωνε το εκπληκτικό: “Tο εξαίσιο σώμα της μας καίει με τη φλόγα του...”. Aλλά δεν απολαμβάνω και δεν εγκρίνω το χορό σαν έκφραση της σκέψης...

Στο δείπνο του [Aλεξέι] Tολστόι ξαναχόρεψε, μετά το φαγητό και έχοντας πιει βότκα. O χορός της μου έδωσε την εντύπωση ότι παρουσίαζε τον αγώνα ανάμεσα στο βάρος της ηλικίας της Nτάνκαν και στις περιορισμένες δυνατότητες του σώματός της, διαβρωμένου από τη δόξα και τον έρωτα. Aυτά δεν τα εννοώ σαν προσβολή στη γυναίκα, αλλά σαν αναφορά στην κατάρα της ηλικίας.